Klimaatspagaat: boos op jezelf?

Je weet het wel en tóch doe je het. En dan houd je er ook nog een superslecht schuldgevoel aan over. Zoals ik dit weekend.

Ik heb het over de klimaatspagaat: boos zijn op jezelf, omdat je iets niet zo duurzaam deed. Omdat je bijvoorbeeld niet de puf had om op de fiets te springen voor boodschappen. En je in plaats daarvan friet en snacks hebt laten bezorgen. Zonder mayo, maar mét bijbehorend plastic :(

Ooo … Ik kan me daar soms zo slecht om voelen. En dan niet alleen vanwege de vette hap. Heb jij daar ook last van? Hoe ga jij daarmee om?

Wat mij helpt is het besef dat er in dat ‘slechts’ ook wat ‘goeds’ schuilt. Het is een teken van de moeite die je doet, je betrokkenheid en je idealen.

Alleen voelen je idealen misschien soms wat verder weg dan op andere momenten. Voor veel mensen geldt dat denk ik zo.

Wanneer zit jij in een klimaatspagaat?

Groet, Anke